KALAW. 14/2-17/2

KAWLAH - INLE LAKE > trekking
Met de nachtbus vertrek ik dit keer vanuit Yangon naar Kalaw. Nog niet eerder zo gereisd. Het is redelijk luxe waarbij de stoelen in halve ligstand gezet kunnen worden.
Slapen doe ik niet echt maar dommel af en toe weg. Om 3 uur in de nacht arriveer ik en staan er al motortaxi's te wachten om je naar mijn, iets buiten het centrum gelegen, homestay te brengen. Ik heb een heerlijke kamer en kan direct mijn bed in. Volgende ochtend zeer uitgebreid ontbijt met uitzicht over de velden voordat ik naar het centrum loop om me te laten informeren over de diverse 3-daagse trekkings naar Inle. Ik kies voor een kleinere organisatie die de toeristische route mijdt en door veel dorpjes gaat waar nog de verschillende stammen zoals de Paohn en Danuh leven. Elk met zijn eigen tradities en klederdracht. Overnachten gebeurt bij locals thuis en bij de monniken. Nadat ik dit geregeld heb, sluit ik me bij enkele andere reizigers aan en maken we met een privé chauffeur een tour naar Pindayah. We brengen een hele tijd door op de plaatselijke markt, waar we de enige westerlingen zijn, proeven allemaal voor ons onbekende lekkernijen zoals gepekelde theebladeren met gefrituurde soyabonen crackers en een soort donut die werkelijk mierzoet is en niet te eten. Ik geniet van de mensen, de kleuren en geuren en maak heel veel foto's. Vrouwen zijn hard aan het werk, verkopen hun waren, kletsen gezellig met elkaar en voeden ondertussen hun baby.
Verder bezoeken we nog grotten met meer dan. 10.000 boeddha beelden en een teakhouten klooster. Onderweg zien we veel mannen hun land bewerken met behulp van ossen, gras snijden voor de beesten en veel vrouwen met manden op hun hoofd en dit alles tegen de achtergrond van rode aarde en prachtig zonlicht.
De volgende dag geeft de eigenaar van de homestay me een lift naar de verzamelplaats van de trekking waarvandaan we in 3 dagen 65 km gaan lopen. Dit alles bij een temperatuur tussen de 35-40 graden. En ja dat is af en toe knap warm. De trekking is zeer afwisselend. We lopen over de velden, door de bergen en door kleine dorpjes. Het is een leuke groep mensen die afwisselend een stuk met elkaar oplopen. We hebben onze eigen kok bij ons en smaakt het eten ons bijzonder goed na alle inspanningen van de dag. We hebben zeer primitief sanitair. Een wc buiten en een emmer met water om je te wassen. Een hoogtepunt voor mij was toch wel het moment dat ik, terwijl de rest van de groep aan het chillen is na de lunch, er even alleen op uittrek om het dorpje te verkennen. Met mijn 6 zinnetjes Birmees en handen en voeten kom ik in contact met een oude dame Ly, die me uitnodigt in haar teakhouten huis. Ze behoort tot de Paohn stam en als we binnen zijn zet ze me heerlijke avocado salade voor en een potje thee. Ze vertelt dat ze 3 dochters heeft en 4 kleinkinderen. Haar dochters Uh en Toeh komen er al gauw bij. Heel vriendelijk en gastvrij, gelukkig kan ik hun een klein Nederlands souvenir geven. Hierna moet ik me haasten omdat de rest van de groep al klaar staat om te vertrekken. Overal waar we lopen zien we rode pepers,gember en mais liggen om te drogen. Kinderen spelen met zelfgemaakt speelgoed of trekken een stok achter zich aan. Dammen gebeurt op een groot vel papier met flessendoppen. Onderweg kom ik ogen en oren te kort. Het landschap, de zonsondergang en de kleuren zijn magnifiek. Weg uit de stad heb ik het gevoel in het "echte" Birma te zijn. De geweldige tocht sluiten we af met een boottocht over het Inle lake, met de vissers die met hun voeten roeien en ware acrobaten en kunstenaars zijn met hun visnetten.